Şarkı söylemek lazım bazen... Biraz geçmişe özlem, Biraz vefasız insanlara sitem, Bazen düzene isyan, Ama ille de sonunda umut olan şarkılar söylemek lazım... Dar zamanlardan geçiyor dünya... Umudu gökyüzünde uçan kuşlarda arar olduk... Ne güzel çocuklardık biz diyoruz, Ardından da ekliyoruz; kaygı sandığımız şeyler vesveseymiş meğer. Sular tükenmez, tohumlar bitmez sanırdık mesela... Tarlalar ekin doluydu biz çocukken... Sebzenin, meyvenin en hası yetişirdi benim topraklarımda. Yerli malı haftasını kutlarken, haritanın her yeri dolu dolu olurdu... İşsizlik bilmezdi üniversiteyi bitiren. Kendi mesleğini yapamasa da ille de tutunacağı bir iş kapısı bulurdu gençlik... Doludizgin yaşamışız biz gençliğimizi, farkındayız... Şimdilerde gençlerin gözlerinin içine baktıkça, daralıyor yüreğim... Umutsuzluk çökmüş bakışlarına isyan edesim geliyor... En çok da memleketten gitme istekleri kahrediyor beni... Gitmeyin yavrularım!.. Her insan kendi memleketinde kıymetli... İlim, irfan yolu ise arzunuz, Yürüyün korkusuzca... Ama sonra dönün topraklarınıza ve yayın ışığınızı tüm Anadolu’ya... Umudum direncini kaybettiğinde, tarihe dönüp bakıyorum hep... Ne badireler atlatmış bir milletiz ne buhranları çözmüşüz... Kurtuluş mücadelemiz bir destan olmuş, yeniden var olmuşuz... İşte bu yüzden umuda sarılmaktan asla vazgeçmiyor insan yüreğim... Eski yıla elveda derken; Yüreğim şarkılar söylüyor, Şarkının sözleri umut dolu, sevgi dolu, barış dolu... Uykuya dalmış ruhlarımızda artık bahar çiçekleri açsın istiyorum... Bulaşıcıdır ya umutlar... Bulaşsın o zaman tüm insanlığa... Sağlıklı, mutlu, huzurlu ve barış içinde bir yıl olsun 2022... Hoş gel öyleyse yeni yıl...