Günümüz dünyasında teknoloji hayatımızın vazgeçilmez bir parçası haline geldi. Sabah gözümüzü açtığımızda telefonumuza uzanıyor, gün içinde saatlerce ekranlara bakıyor, hatta uyumadan önce bile sosyal medyada dolaşıyoruz. Peki, hiç durup düşündük mü? Teknoloji bize mi hizmet ediyor, yoksa biz mi ona bağımlı hale geldik?
Eskiden bir araya geldiğimizde sohbetler eder, birbirimizin gözlerine bakarak konuşurduk. Şimdi ise yan yana oturan insanların bile telefonlarına gömüldüğünü görmek mümkün. Bir kafeye gittiğinizde etrafınıza dikkatlice bakın; çoğu insan başını kaldırmadan ekrana bakıyor. Çocuklar sokaklarda oyun oynamak yerine tabletlerin başında saatler geçiriyor. Aileler, akşam yemeklerinde eskisi kadar sohbet etmiyor.
Teknoloji elbette büyük bir nimet. Bilgiye erişim hiç olmadığı kadar kolay, mesafeler ortadan kalktı, işlerimizi hızla halledebiliyoruz. Ancak kontrolü kaybettiğimizde, sosyal ilişkilerimizi zayıflatıyor, zaman yönetimini elimizden alıyor ve bizi farkında olmadan yalnızlaştırıyor.
Belki de zaman zaman "dijital detoks" yapmalıyız. Telefonları bir kenara bırakıp doğada yürüyüşe çıkmalı, kitap okumalı, sevdiklerimizle göz göze sohbet etmeliyiz. Gerçek hayat, ekranın ardında değil; yanı başımızda duruyor. Önemli olan onu fark etmek ve gerçekten yaşamak…
